Leiderschap gevraagd!

Het raakt tijd dat iemand het gewoon durft toe te geven, daarom ga ik het in deze column doen. Ik ben dit jaar in maart een week in Zuid-Afrika geweest, in september een week in IJsland en eind november hoop ik nog een week naar Schotland te gaan. Allemaal voor mijn werk! Als ik dit zeg krullen bij sommige mensen de lippen zich dan tot een meewarig lachje, waarna een vraag volgt als: “Daarom zijn jullie uurtarieven zo hoog zeker?” of “Wat levert dat dan op?” Weer anderen geven het ronduit toe: "Ik zou ook wel zo'n snoepreisje willen!" Rondom mijn eerste reis in 2007 naar de Verenigde Staten probeerde ik mezelf nog te redden door te zeggen dat we een heel druk programma hadden en heel veel geleerd hebben met elkaar en er goede contacten aan overgehouden hebben. Bij de laatste reizen heb ik dat niet meer gedaan. Omdat ik een beschrijving op internet gelezen heb die mij goed uitkwam: o nder een snoepreisje verstaat men een pleziertochtje, dat men in stilte doet. Snoepen moet