Leiderschap gevraagd!

Gistermiddag had ik weer een bijzondere ontmoeting die de pareltjes vormen aan het levenssnoer. Samen met Anne-Marie heb ik ruim anderhalf uur uit de wind in het zonnetje in de prachtige Zeeuwse duinen gezeten. Het was goed na enkele weken waarin het werk de overhand leek te hebben. Toen we naar de auto liepen sprak een krasse grijsaard mij aan op de levenskracht die ik uitstraalde toen ik de hoge trap naar de top van het duin beklom. Het gesprek kwam al snel op mijn aanwezigheid hier op dit tijdstip van de dag. "Waarom bent u niet aan het werk?" en "Welk werk doet u dan?" Toen hij hoorde dat ik adviseurswerk in het onderwijs doe, vroeg hij of ik toch vooral wilde adviseren dat de jeugd weer leerde rekenen! Toen we zij aan zij de trap met ongeveer evenveel treden als de leeftijd van deze man afdaalden kwam het gesprek op de Driestar in Gouda. De man vertelde dat hij in de Heksenstad woonde, waarop ik antwoordde dat dit Oudewater moest zijn. Door mijn enthousiaste ge

Een aantal voorvallen in het recente verleden tonen het gelijk aan van de titel. Twee ervan wil ik met u delen. Ik zat in gesprek met twee directeuren over de invulling en concretisering van het begrip integraal schoolleiderschap. Geduldig zat ik het model van Fullan toe te lichten waarin alle radertjes met elkaar in verbinding staan en als de ene begint te draaien dat de rest allemaal mee gaat bewegen. Zo kwamen we bij de Cito-Eindtoets die in de vorige maand weer is afgenomen. Nu maak ik even een uitstapje om straks weer bij de kern van mijn verhaal terug te komen. Deze week hoorde ik een reportage naar aanleiding van het bekend worden van de Cito-uitslag. Een verslaggever van Omroep Zeeland liep met een temerig stemmetje een klas binnen: ‘Wie is hier het slimste jongetje van de klas?’ Het bleek R. uit M. te zijn die het gewaagd had alle antwoorden goed te geven. Felicitatie waard, maar daar gaat het nu niet om. Ik probeerde me voor te stellen hoe het domste jongetje van de klas z